بررسی پنج سروده ی تمثیلی و روایی مهدی اخوان ثالث در مجموعه ی «از این اوستا»

در این مقاله، پنج سروده­ی تمثیلی و روایی مهدی اخوان ثالث، در مجموعه­ی «از این اوستا»، بازخوانی و بررسی می­شود. این مقاله برآن است تا نشان دهد که شاعر، در این سروده­ها، تنها روایت­گر و قصه­گو نیست، بلکه از روایت و حکایت برای گزارش رویدادهای اجتماعی و مفاهیم انسانی روزگار خویش بهره می­گیرد. در این راستا، تمثیل­های به کاررفته در سروده­ها و شیوه­ها و شگردهای روایت­پردازی شاعر، تبیین و بررسی می­شود. در این بازخوانی و بررسی دیده می­شود که گفت­وگوها، حوادث، توصیف­ها، آغاز و پایان مناسب، پرداخت موضوع و شخصیت­پردازی به شیوه­ای استادانه در این سروده­ها رعایت شده­است. شاعر علاوه­بر شگردهای روایت­پردازی، هنر شعری خود را نیز در این سروده­ها به نمایش می­گذارد و از زبان، موسیقی، صورخیال و عاطفه­ی شعری به­خوبی استفاده می­کند.